مقدمه: چرا پیلینگ شیمیایی برای لک؟

لک‌های پوستی، از جمله مشکلاتی هستند که بسیاری از افراد در طول زندگی خود با آن مواجه می‌شوند. این لک‌ها می‌توانند ناشی از عوامل مختلفی مانند قرار گرفتن در معرض نور خورشید، تغییرات هورمونی، بارداری، آکنه و یا افزایش سن باشند. فارغ از علت ایجاد، لک‌ها می‌توانند ظاهر پوست را ناهموار و کدر نشان دهند و بر اعتماد به نفس افراد تاثیر منفی بگذارند. روش‌های مختلفی برای درمان لک‌های پوستی وجود دارد، از کرم‌های روشن کننده گرفته تا لیزر درمانی و میکرونیدلینگ. اما در میان این روش‌ها، پیلینگ شیمیایی به دلیل اثربخشی بالا و هزینه نسبتاً پایین، به عنوان یکی از محبوب‌ترین و پرطرفدارترین روش‌ها شناخته می‌شود. ادامه مطلب را بخوانید تا بدانید چرا!

پیلینگ شیمیایی با لایه برداری از پوست، سلول‌های مرده و آسیب دیده را از بین می‌برد و به این ترتیب، لک‌ها و تیرگی‌های پوست را کمرنگ‌تر می‌کند. علاوه بر این، پیلینگ شیمیایی با تحریک تولید کلاژن، به جوانسازی پوست و کاهش چین و چروک‌ها نیز کمک می‌کند. بنابراین، اگر به دنبال یک روش موثر و چند منظوره برای درمان لک‌های پوستی و بهبود کیفیت پوست خود هستید، پیلینگ شیمیایی می‌تواند یک گزینه عالی برای شما باشد.

پیلینگ شیمیایی چیست و چگونه کار می‌کند؟

پیلینگ شیمیایی یک روش درمانی است که در آن از یک محلول شیمیایی برای لایه برداری از پوست استفاده می‌شود. این محلول شیمیایی با حل کردن پروتئین‌های موجود در لایه سطحی پوست، باعث جدا شدن سلول‌های مرده و آسیب دیده از سطح پوست می‌شود. عمق لایه برداری به نوع و غلظت محلول شیمیایی مورد استفاده بستگی دارد. بیشتر در مورد عمق لایه برداری بدانید.

با لایه برداری از پوست، سلول‌های جدید و سالم جایگزین سلول‌های قدیمی می‌شوند و به این ترتیب، پوست روشن‌تر، صاف‌تر و جوان‌تر به نظر می‌رسد. پیلینگ شیمیایی می‌تواند به درمان طیف گسترده‌ای از مشکلات پوستی از جمله لک‌های پوستی، آکنه، چین و چروک‌ها، اسکارهای آکنه و ناهمواری‌های بافت پوست کمک کند.

عمق لایه برداری در پیلینگ شیمیایی به سه دسته تقسیم می‌شود:

• پیلینگ سطحی: در این نوع پیلینگ، فقط لایه بیرونی پوست (اپیدرم) لایه برداری می‌شود. پیلینگ سطحی برای درمان لک‌های خفیف، آکنه و بهبود رنگ پوست مناسب است.
• پیلینگ متوسط: در این نوع پیلینگ، لایه‌های عمیق‌تری از پوست (تا لایه درم) لایه برداری می‌شوند. پیلینگ متوسط برای درمان لک‌های مقاوم‌تر، چین و چروک‌های سطحی و اسکارهای آکنه کاربرد دارد.
• پیلینگ عمیق: در این نوع پیلینگ، عمیق‌ترین لایه‌های پوست لایه برداری می‌شوند. پیلینگ عمیق برای درمان لک‌های بسیار مقاوم، چین و چروک‌های عمیق و اسکارهای عمیق آکنه استفاده می‌شود. این نوع پیلینگ معمولاً توسط پزشک متخصص پوست انجام می‌شود و نیاز به مراقبت‌های ویژه دارد.

انواع پیلینگ شیمیایی و کاربرد آن‌ها

انواع مختلفی از پیلینگ شیمیایی وجود دارد که هر کدام از آن‌ها حاوی مواد شیمیایی متفاوتی هستند و برای درمان مشکلات خاصی از پوست مناسب هستند. برخی از رایج‌ترین انواع پیلینگ شیمیایی عبارتند از:

• پیلینگ با اسید گلیکولیک: اسید گلیکولیک یک آلفا هیدروکسی اسید (AHA) است که از نیشکر به دست می‌آید. این نوع پیلینگ برای درمان لک‌های سطحی، آکنه و بهبود بافت پوست مناسب است. مزایای بیشتر را بخوانید.
• پیلینگ با اسید سالیسیلیک: اسید سالیسیلیک یک بتا هیدروکسی اسید (BHA) است که از پوست درخت بید به دست می‌آید. این نوع پیلینگ برای درمان آکنه، جوش‌های سرسیاه و منافذ باز پوست بسیار موثر است.
• پیلینگ با اسید لاکتیک: اسید لاکتیک یک AHA است که از شیر به دست می‌آید. این نوع پیلینگ برای پوست‌های حساس مناسب است و می‌تواند به بهبود رطوبت پوست، کاهش لک‌های سطحی و نرم شدن پوست کمک کند.
• پیلینگ با اسید ماندلیک: اسید ماندلیک یک AHA است که از بادام تلخ به دست می‌آید. این نوع پیلینگ برای درمان لک‌های ناشی از آفتاب، ملاسما و کاهش اندازه منافذ پوست مناسب است.
• پیلینگ با TCA (تری کلرو استیک اسید): پیلینگ با TCA یک پیلینگ متوسط تا عمیق است که برای درمان لک‌های مقاوم، چین و چروک‌ها و اسکارهای آکنه استفاده می‌شود.
• پیلینگ با فنول: پیلینگ با فنول یک پیلینگ عمیق است که برای درمان چین و چروک‌های عمیق، لک‌های بسیار مقاوم و آسیب‌های ناشی از آفتاب استفاده می‌شود. این نوع پیلینگ باید توسط پزشک متخصص پوست انجام شود و نیاز به مراقبت‌های ویژه دارد.

پیلینگ با اسید گلیکولیک، علاوه بر موارد ذکر شده، به تحریک تولید کلاژن نیز کمک می‌کند که این امر منجر به جوانسازی پوست و کاهش چین و چروک‌ها می‌شود. همچنین، پیلینگ با اسید گلیکولیک می‌تواند به بهبود ظاهر اسکارهای سطحی آکنه نیز کمک کند.

آیا من کاندید مناسبی برای پیلینگ شیمیایی هستم؟

اگر لک‌های پوستی، آکنه، چین و چروک‌ها یا اسکارهای آکنه دارید و به دنبال یک روش موثر برای درمان این مشکلات هستید، ممکن است کاندید مناسبی برای پیلینگ شیمیایی باشید. با این حال، همه افراد نمی‌توانند از این روش درمانی استفاده کنند. برخی از عواملی که می‌توانند شما را به یک کاندید نامناسب برای پیلینگ شیمیایی تبدیل کنند عبارتند از:

• بارداری یا شیردهی: پیلینگ شیمیایی در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی‌شود.
• سابقه تبخال: اگر سابقه تبخال دارید، انجام پیلینگ شیمیایی می‌تواند باعث فعال شدن مجدد ویروس تبخال شود. ضروری است قبل از انجام پیلینگ به پزشک خود اطلاع دهید.
• بیماری‌های پوستی: اگر به بیماری‌های پوستی مانند اگزما، پسوریازیس یا درماتیت مبتلا هستید، ممکن است کاندید مناسبی برای پیلینگ شیمیایی نباشید.
• مصرف داروهای خاص: مصرف برخی داروها مانند ایزوترتینوئین (راکوتان) می‌تواند خطر عوارض جانبی پیلینگ شیمیایی را افزایش دهد.
• پوست تیره: افراد با پوست تیره‌تر بیشتر در معرض خطر ایجاد هایپرپیگمانتاسیون (تیرگی پوست) بعد از پیلینگ شیمیایی هستند.

بهترین راه برای تعیین اینکه آیا شما کاندید مناسبی برای پیلینگ شیمیایی هستید یا خیر، مشورت با یک پزشک متخصص پوست است. پزشک با بررسی پوست شما و ارزیابی سابقه پزشکی‌تان، می‌تواند تعیین کند که آیا این روش درمانی برای شما مناسب است یا خیر.

آمادگی‌های قبل از انجام پیلینگ شیمیایی

برای دستیابی به بهترین نتایج از پیلینگ شیمیایی، لازم است قبل از انجام این روش، آمادگی‌های لازم را انجام دهید. این آمادگی‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:

• مشورت با پزشک: قبل از هر چیز، با یک پزشک متخصص پوست مشورت کنید. پزشک با بررسی پوست شما و ارزیابی سابقه پزشکی‌تان، نوع مناسب پیلینگ شیمیایی و دستورالعمل‌های لازم را برای شما تعیین می‌کند.
• استفاده از ضد آفتاب: از چند هفته قبل از انجام پیلینگ، به طور منظم از ضد آفتاب با SPF 30 یا بالاتر استفاده کنید. این کار به محافظت از پوست شما در برابر آسیب‌های ناشی از نور خورشید کمک می‌کند.
• عدم استفاده از محصولات لایه بردار: از چند روز قبل از انجام پیلینگ، از استفاده از محصولات لایه بردار مانند رتینول، AHA و BHA خودداری کنید. این محصولات می‌توانند پوست شما را تحریک کنند و خطر عوارض جانبی را افزایش دهند.
• عدم انجام سایر روش‌های درمانی پوستی: از انجام سایر روش‌های درمانی پوستی مانند میکرونیدلینگ، میکرودرم ابریژن و لیزر پوست، از چند هفته قبل از انجام پیلینگ خودداری کنید.
• مصرف داروهای ضد ویروس: اگر سابقه تبخال دارید، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که قبل از انجام پیلینگ، داروهای ضد ویروس مصرف کنید.

مراحل انجام پیلینگ شیمیایی

مراحل انجام پیلینگ شیمیایی به نوع پیلینگ و عمق لایه برداری بستگی دارد. به طور کلی، مراحل انجام پیلینگ شیمیایی به شرح زیر است:

1. پاکسازی پوست: قبل از انجام پیلینگ، پوست شما به طور کامل پاکسازی می‌شود تا هرگونه آلودگی، چربی و آرایش از سطح پوست پاک شود.
2. محافظت از نواحی حساس: نواحی حساس پوست مانند اطراف چشم و لب با یک کرم محافظت کننده پوشانده می‌شوند.
3. اعمال محلول شیمیایی: محلول شیمیایی با استفاده از یک برس، پنبه یا گاز استریل به طور یکنواخت بر روی پوست شما اعمال می‌شود.
4. زمان انتظار: محلول شیمیایی برای مدت زمان مشخصی بر روی پوست شما باقی می‌ماند. این مدت زمان به نوع پیلینگ و عمق لایه برداری بستگی دارد.
5. خنثی سازی محلول شیمیایی: پس از گذشت مدت زمان مشخص، محلول شیمیایی با یک محلول خنثی کننده، خنثی می‌شود.
6. شستشو و مرطوب کردن پوست: در نهایت، پوست شما با آب سرد شسته می‌شود و یک مرطوب کننده بر روی آن اعمال می‌شود.

در طول انجام پیلینگ شیمیایی، ممکن است احساس سوزش، خارش یا سوزن سوزن شدن در پوست خود داشته باشید. این احساسات معمولاً خفیف هستند و پس از پایان پیلینگ از بین می‌روند.

مراقبت‌های بعد از پیلینگ شیمیایی

مراقبت‌های بعد از پیلینگ شیمیایی برای دستیابی به بهترین نتایج و جلوگیری از عوارض جانبی بسیار مهم هستند. برخی از مهم‌ترین مراقبت‌های بعد از پیلینگ شیمیایی عبارتند از:

• استفاده از ضد آفتاب: به طور منظم از ضد آفتاب با SPF 30 یا بالاتر استفاده کنید، حتی در روزهای ابری. اشعه‌های مضر خورشید می‌توانند پوست شما را تحریک کنند و باعث ایجاد لک‌های جدید شوند.
• مرطوب کردن پوست: پوست خود را به طور مرتب با یک مرطوب کننده ملایم و بدون عطر مرطوب کنید. این کار به جلوگیری از خشکی و پوسته پوسته شدن پوست کمک می‌کند.
• عدم دستکاری پوست: از دستکاری پوست، کندن پوسته‌های خشک شده و خاراندن پوست خودداری کنید. این کار می‌تواند باعث ایجاد زخم و عفونت شود.
• استفاده از کمپرس سرد: در صورت احساس سوزش یا خارش، از کمپرس سرد بر روی پوست خود استفاده کنید.
• استفاده از داروهای تجویز شده: اگر پزشک دارویی برای شما تجویز کرده است، آن را طبق دستور مصرف کنید.
• عدم استفاده از محصولات آرایشی: از استفاده از محصولات آرایشی تا زمانی که پوست شما به طور کامل بهبود نیافته است، خودداری کنید.
• اجتناب از فعالیت‌های سنگین: از انجام فعالیت‌های سنگین و ورزش کردن تا چند روز بعد از پیلینگ خودداری کنید. تعریق می‌تواند پوست شما را تحریک کند.

نتایج پیلینگ شیمیایی: چه انتظاری داشته باشیم؟

نتایج پیلینگ شیمیایی بسته به نوع پیلینگ، عمق لایه برداری و نوع پوست شما متفاوت است. به طور کلی، می‌توانید انتظار داشته باشید که پس از انجام پیلینگ شیمیایی، پوست شما روشن‌تر، صاف‌تر و جوان‌تر به نظر برسد. لک‌های پوستی کمرنگ‌تر می‌شوند، چین و چروک‌ها کاهش می‌یابند و بافت پوست بهبود می‌یابد.

نتایج پیلینگ سطحی معمولاً به سرعت قابل مشاهده هستند. پس از چند روز، پوست شما روشن‌تر و درخشان‌تر به نظر می‌رسد. برای دستیابی به بهترین نتایج، ممکن است نیاز به انجام چند جلسه پیلینگ سطحی داشته باشید.

نتایج پیلینگ متوسط و عمیق معمولاً پس از چند هفته قابل مشاهده هستند. پس از طی شدن دوره بهبودی، پوست شما به طور قابل توجهی صاف‌تر، روشن‌تر و جوان‌تر به نظر می‌رسد. لک‌های مقاوم پوستی کمرنگ‌تر می‌شوند و چین و چروک‌ها کاهش می‌یابند.

ماندگاری نتایج پیلینگ شیمیایی به نوع پیلینگ، عمق لایه برداری و مراقبت‌های شما از پوست بستگی دارد. با مراقبت مناسب از پوست، می‌توانید نتایج پیلینگ شیمیایی را برای مدت طولانی‌تری حفظ کنید. استفاده منظم از ضد آفتاب، مرطوب کردن پوست و اجتناب از قرار گرفتن در معرض نور خورشید می‌تواند به حفظ نتایج پیلینگ شیمیایی کمک کند.

عوارض جانبی و خطرات احتمالی پیلینگ شیمیایی

پیلینگ شیمیایی یک روش درمانی نسبتاً ایمن است، اما مانند هر روش درمانی دیگری، ممکن است با عوارض جانبی و خطرات احتمالی همراه باشد. برخی از عوارض جانبی و خطرات احتمالی پیلینگ شیمیایی عبارتند از:

• قرمزی و التهاب: قرمزی و التهاب پوست از عوارض جانبی شایع پیلینگ شیمیایی هستند و معمولاً پس از چند روز برطرف می‌شوند.
• خشکی و پوسته پوسته شدن: خشکی و پوسته پوسته شدن پوست نیز از عوارض جانبی رایج پیلینگ شیمیایی هستند و معمولاً پس از یک هفته برطرف می‌شوند.
• تغییرات رنگدانه پوست: لک، هایپرپیگمانتاسیون (تیرگی پوست) و هیپوپیگمانتاسیون (روشن شدن پوست) از عوارض جانبی نادر پیلینگ شیمیایی هستند و بیشتر در افراد با پوست تیره‌تر رخ می‌دهند.
• عفونت: عفونت پوست از عوارض جانبی نادر پیلینگ شیمیایی است.
• ایجاد اسکار: ایجاد اسکار (جای زخم) از عوارض جانبی بسیار نادر پیلینگ شیمیایی است و بیشتر در پیلینگ عمیق رخ می‌دهد.
• فعال شدن مجدد تبخال: در افرادی که سابقه تبخال دارند، پیلینگ شیمیایی می‌تواند باعث فعال شدن مجدد ویروس تبخال شود.

برای کاهش خطر عوارض جانبی، مهم است که پیلینگ شیمیایی را توسط یک پزشک متخصص پوست انجام دهید و مراقبت‌های بعد از پیلینگ را به دقت رعایت کنید.

هزینه پیلینگ شیمیایی به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله: