مقدمه: لک صورت، چرا و چگونه؟

لک صورت، عارضه‌ای پوستی است که به صورت تغییر رنگ در قسمت‌هایی از پوست ظاهر می‌شود. این تغییر رنگ می‌تواند به صورت تیره‌تر (هیپرپیگمانتاسیون) یا روشن‌تر (هیپوپیگمانتاسیون) از رنگ طبیعی پوست باشد. لک‌ها می‌توانند در اندازه‌ها و شکل‌های مختلفی ظاهر شوند و نواحی مختلفی از صورت، از جمله پیشانی، گونه‌ها، بینی و چانه را درگیر کنند. وجود لک صورت می‌تواند برای بسیاری از افراد آزاردهنده باشد و تاثیر مستقیمی بر زیبایی و اعتماد به نفس آن‌ها بگذارد.

ایجاد لک صورت فرایندی پیچیده است که تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد. ملانین، رنگدانه‌ای که مسئول رنگ پوست، مو و چشم‌ها است، نقش کلیدی در ایجاد لک‌ها ایفا می‌کند. زمانی که سلول‌های ملانوسیت (سلول‌های تولیدکننده ملانین) بیش از حد فعال شوند و ملانین زیادی تولید کنند، هیپرپیگمانتاسیون رخ می‌دهد و لک‌های تیره روی پوست ظاهر می‌شوند. برعکس، زمانی که تولید ملانین کاهش یابد، هیپوپیگمانتاسیون رخ می‌دهد و لک‌های روشن روی پوست ایجاد می‌شوند.

عواملی مانند قرار گرفتن در معرض نور خورشید، تغییرات هورمونی، التهابات پوستی، ژنتیک و استفاده از برخی داروها می‌توانند باعث تحریک سلول‌های ملانوسیت و ایجاد لک صورت شوند. درک این عوامل و نحوه تاثیرگذاری آن‌ها بر تولید ملانین، گام مهمی در پیشگیری و درمان لک‌های صورت است.

انواع لک صورت: از کک‌ومک تا ملاسما

لک صورت انواع مختلفی دارد که هر کدام ویژگی‌ها و علل خاص خود را دارند. شناخت انواع لک صورت به تشخیص صحیح و انتخاب روش درمانی مناسب کمک می‌کند. برخی از رایج‌ترین انواع لک صورت عبارتند از:

• کک‌ومک (Freckles): لک‌های کوچک و مسطح قهوه‌ای رنگ که معمولاً در افرادی با پوست روشن و موهای قرمز دیده می‌شوند. کک‌ومک‌ها بیشتر در اثر قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می‌شوند و در فصل تابستان پررنگ‌تر می‌شوند.
• ملاسما (Melasma): لک‌های قهوه‌ای رنگ نامنظم که معمولاً در صورت، به ویژه روی گونه‌ها، پیشانی و بالای لب ظاهر می‌شوند. ملاسما بیشتر در زنان، به ویژه در دوران بارداری (که به آن ماسک بارداری نیز گفته می‌شود) یا در اثر مصرف داروهای هورمونی مانند قرص‌های ضد بارداری، دیده می‌شود.
• لک‌های ناشی از آفتاب (Sunspots/Solar Lentigines): لک‌های قهوه‌ای رنگ که در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید ایجاد می‌شوند. این لک‌ها معمولاً در نواحی‌ای از پوست که بیشتر در معرض آفتاب قرار دارند، مانند صورت، دست‌ها و بازوها، ظاهر می‌شوند. به این لک‌ها، لک پیر هم گفته می شود.
• لک‌های ناشی از التهاب (Post-Inflammatory Hyperpigmentation – PIH): این لک‌ها پس از التهابات پوستی مانند آکنه، اگزما، پسوریازیس یا آسیب‌های پوستی مانند سوختگی یا بریدگی ایجاد می‌شوند. PIH زمانی رخ می‌دهد که پوست در پاسخ به التهاب، ملانین بیشتری تولید می‌کند.
• لنتیگو (Lentigo): لک‌های کوچک، تیره و مسطح که شبیه کک‌ومک هستند اما بزرگتر و تیره‌تر. لنتیگو می‌تواند در اثر قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا به دلیل پیری پوست ایجاد شود.

علاوه بر این انواع رایج، لک‌های صورت می‌توانند ناشی از عوامل دیگری مانند داروها، بیماری‌های زمینه‌ای و اختلالات ژنتیکی نیز باشند. در صورتی که لک‌های صورت شما غیرمعمول به نظر می‌رسند یا با علائم دیگری همراه هستند، توصیه می‌شود برای تشخیص دقیق و درمان مناسب به یک متخصص پوست مراجعه کنید.

علل ایجاد لک صورت: ریشه‌های پنهان را بشناسید

همانطور که اشاره شد، لک صورت می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. شناخت این عوامل به شما کمک می‌کند تا از ایجاد لک‌ها پیشگیری کنید و روش درمانی مناسب را انتخاب کنید. برخی از مهم‌ترین علل ایجاد لک صورت عبارتند از:

• قرار گرفتن در معرض نور خورشید: نور خورشید مهم‌ترین عامل ایجاد لک صورت است. اشعه ماوراء بنفش خورشید (UV) باعث تحریک سلول‌های ملانوسیت و افزایش تولید ملانین می‌شود. قرار گرفتن طولانی مدت و بدون محافظت در معرض نور خورشید می‌تواند منجر به ایجاد کک‌ومک، لک‌های ناشی از آفتاب و تشدید ملاسما شود.
• تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی، به ویژه افزایش سطح هورمون‌های استروژن و پروژسترون، می‌تواند باعث ایجاد ملاسما شود. این تغییرات هورمونی معمولاً در دوران بارداری، در اثر مصرف داروهای هورمونی مانند قرص‌های ضد بارداری و در دوران یائسگی رخ می‌دهند.
• التهابات پوستی: التهابات پوستی مانند آکنه، اگزما، پسوریازیس یا آسیب‌های پوستی می‌توانند باعث ایجاد PIH شوند. در این حالت، پوست در پاسخ به التهاب، ملانین بیشتری تولید می‌کند و لک‌های تیره پس از بهبود التهاب روی پوست باقی می‌مانند.
• ژنتیک: ژنتیک می‌تواند نقش مهمی در میزان حساسیت پوست به نور خورشید و استعداد ابتلا به لک صورت داشته باشد. اگر والدین یا سایر اعضای خانواده شما سابقه لک صورت داشته باشند، احتمال ابتلا به این عارضه در شما بیشتر است.
• داروها: برخی داروها می‌توانند باعث افزایش حساسیت پوست به نور خورشید و ایجاد لک صورت شوند. این داروها شامل آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، داروهای ضد افسردگی و داروهای شیمی‌درمانی می‌شوند.
• بیماری های زمینه ای برخی بیماری های خاص مانند بیماری آدیسون می توانند تاثیر زیادی در تغییرات رنگدانه ای پوست و ایجاد لک داشته باشند.
• محصولات آرایشی و بهداشتی: استفاده از محصولات آرایشی و بهداشتی نامرغوب یا تحریک‌کننده می‌تواند باعث التهاب پوست و ایجاد لک شود. همانطور که قبلا اشاره شد التهاب پوست یکی از مهمترین عوامل ایجاد انواع لک صورت است.

تشخیص لک صورت: چگونه نوع لک خود را تشخیص دهیم؟

تشخیص نوع لک صورت گام مهمی در انتخاب روش درمانی مناسب است. در بسیاری از موارد، می‌توان با بررسی ظاهر لک‌ها و در نظر گرفتن عوامل ایجادکننده آن‌ها، نوع لک را تشخیص داد. اما در برخی موارد، ممکن است نیاز به مراجعه به یک متخصص پوست برای تشخیص دقیق‌تر باشد.

در هنگام بررسی لک‌های صورت، به موارد زیر توجه کنید:

• شکل و اندازه لک‌ها: لک‌ها چه شکلی دارند؟ آیا کوچک و مسطح هستند مانند کک‌ومک، یا بزرگ و نامنظم مانند ملاسما؟ اندازه لک‌ها چقدر است؟
• رنگ لک‌ها: رنگ لک‌ها چه رنگی است؟ آیا قهوه‌ای روشن است یا قهوه‌ای تیره؟ آیا لک‌ها قرمزی یا التهاب دارند؟
• محل قرارگیری لک‌ها: لک‌ها در کدام نواحی از صورت قرار دارند؟ آیا بیشتر در نواحی‌ای هستند که در معرض نور خورشید قرار دارند؟
• تاریخچه لک‌ها: لک‌ها از چه زمانی ظاهر شده‌اند؟ آیا با قرار گرفتن در معرض نور خورشید، تغییرات هورمونی یا التهابات پوستی مرتبط هستند؟
• سایر علائم: آیا لک‌ها با علائم دیگری مانند خارش، سوزش یا درد همراه هستند؟

در صورتی که در تشخیص نوع لک صورت خود تردید دارید یا لک‌ها غیرمعمول به نظر می‌رسند، حتماً به یک متخصص پوست مراجعه کنید. متخصص پوست می‌تواند با بررسی دقیق پوست و در صورت لزوم با انجام آزمایش‌هایی مانند بیوپسی پوست، نوع لک را تشخیص دهد و روش درمانی مناسب را تجویز کند.

پیشگیری از لک صورت: سپر دفاعی پوست خود را فعال کنید

همیشه پیشگیری بهتر از درمان است! با رعایت نکاتی ساده می‌توانید از ایجاد لک صورت پیشگیری کنید و از پوست خود در برابر آسیب‌های ناشی از نور خورشید و عوامل دیگر محافظت کنید. مهم‌ترین اقدامات پیشگیرانه عبارتند از:

• استفاده از کرم ضد آفتاب: استفاده روزانه از کرم ضد آفتاب با SPF 30 یا بالاتر، حتی در روزهای ابری، ضروری است. کرم ضد آفتاب را 20 تا 30 دقیقه قبل از قرار گرفتن در معرض نور خورشید روی پوست خود بمالید و هر دو ساعت یکبار آن را تجدید کنید.
• پرهیز از قرار گرفتن در معرض نور خورشید در ساعات اوج: سعی کنید از قرار گرفتن در معرض نور خورشید در ساعات اوج تابش، یعنی از ساعت 10 صبح تا 4 بعد از ظهر، خودداری کنید. در این ساعات، اشعه ماوراء بنفش خورشید قوی‌تر است و آسیب بیشتری به پوست وارد می‌کند.
• استفاده از لباس‌های محافظ: هنگام قرار گرفتن در معرض نور خورشید، از لباس‌های محافظ مانند کلاه لبه‌دار، عینک آفتابی و لباس‌های آستین بلند و شلوار استفاده کنید.
• اجتناب از تیره کردن پوست: از تیره کردن پوست با دستگاه‌های سولاریوم یا از طریق قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید خودداری کنید. این روش‌ها خطر ابتلا به لک صورت و سرطان پوست را افزایش می‌دهند.
• مراقبت از پوست در دوران بارداری: در دوران بارداری، به دلیل تغییرات هورمونی، پوست شما حساس‌تر می‌شود و احتمال ایجاد ملاسما افزایش می‌یابد. در این دوران، از قرار گرفتن در معرض نور خورشید خودداری کنید و از کرم ضد آفتاب و لباس‌های محافظ استفاده کنید.
• درمان التهابات پوستی: در صورت ابتلا به التهابات پوستی مانند آکنه یا اگزما، سریعاً برای درمان آن‌ها اقدام کنید. درمان به موقع التهابات پوستی می‌تواند از ایجاد PIH جلوگیری کند.
• استفاده از محصولات مراقبت از پوست مناسب: از محصولات مراقبت از پوست مناسب با نوع پوست خود استفاده کنید. از مصرف محصولات تحریک‌کننده یا حساسیت‌زا خودداری کنید.
• تغذیه مناسب تغذیه سالم و غنی از ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها می تواند نقش مهمی در حفظ سلامت پوست داشته باشد. مصرف میوه ها و سبزیجات تازه به محافظت از پوست در برابر آسیب های محیطی و پیشگیری از ایجاد لک کمک می کند.

درمان‌های موضعی لک صورت: کرم‌ها و سرم‌های معجزه‌گر

درمان‌های موضعی، شامل کرم‌ها و سرم‌هایی هستند که به صورت مستقیم روی پوست استفاده می‌شوند. این درمان‌ها می‌توانند در کاهش ظاهر لک‌ها و روشن کردن پوست موثر باشند. برخی از رایج‌ترین ترکیبات مورد استفاده در درمان‌های موضعی لک صورت عبارتند از:

• هیدروکینون: هیدروکینون یک ماده روشن‌کننده پوست قوی است که با کاهش تولید ملانین، به کاهش ظاهر لک‌ها کمک می‌کند. هیدروکینون معمولاً در غلظت‌های 2 تا 4 درصد در کرم‌ها و سرم‌ها استفاده می‌شود. استفاده طولانی مدت از هیدروکینون می‌تواند عوارضی مانند تحریک پوست و تغییر رنگ دائمی پوست ایجاد کند، بنابراین باید تحت نظر پزشک استفاده شود.
• ترتینوئین (رتینوئیدها): ترتینوئین یک مشتق از ویتامین A است که با افزایش گردش سلولی پوست و کاهش تولید ملانین، به روشن شدن پوست و کاهش ظاهر لک‌ها کمک می‌کند. ترتینوئین می‌تواند باعث تحریک پوست، خشکی و قرمزی شود، بنابراین باید با احتیاط و تحت نظر پزشک استفاده شود.
• اسید آزلائیک: اسید آزلائیک یک ماده ضد التهاب و ضد باکتری است که با کاهش تولید ملانین و کاهش التهاب، به کاهش ظاهر لک‌ها و آکنه کمک می‌کند. اسید آزلائیک معمولاً در غلظت‌های 15 تا 20 درصد در کرم‌ها و سرم‌ها استفاده می‌شود و عوارض جانبی کمتری نسبت به هیدروکینون و ترتینوئین دارد.
• ویتامین C: ویتامین C یک آنتی‌اکسیدان قوی است که با مهار تولید ملانین و محافظت از پوست در برابر آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد، به روشن شدن پوست و کاهش ظاهر لک‌ها کمک می‌کند. ویتامین C معمولاً در سرم‌ها و کرم‌ها استفاده می‌شود و بهتر است از فرم پایدار ویتامین C مانند اسکوربیک اسید یا سدیم آسکوربیل فسفات استفاده شود.
• نیاسینامید (ویتامین B3): نیاسینامید یک ماده ضد التهاب و روشن‌کننده پوست است که با کاهش انتقال ملانین به سطح پوست و بهبود عملکرد سد دفاعی پوست، به کاهش ظاهر لک‌ها و یکنواخت کردن رنگ پوست کمک می‌کند. نیاسینامید معمولاً در سرم‌ها و کرم‌ها استفاده می‌شود و عوارض جانبی کمی دارد.
• آلفا هیدروکسی اسیدها (AHAs): AHA ها، مانند اسید گلیکولیک و اسید لاکتیک، با لایه‌برداری از سطح پوست، به حذف سلول‌های مرده پوست و کاهش ظاهر لک‌ها کمک می‌کنند. AHA ها می‌توانند باعث تحریک پوست و حساسیت به نور خورشید شوند، بنابراین باید با احتیاط و همراه با کرم ضد آفتاب استفاده شوند.

درمان‌های پزشکی لک صورت: از لیزر پوست تا میکرونیدلینگ

در صورتی که درمان‌های موضعی نتایج مطلوبی نداشته باشند، می‌توان از روش‌های پزشکی برای درمان لک صورت استفاده کرد. این روش‌ها معمولاً توسط متخصص پوست انجام می‌شوند و می‌توانند نتایج سریع‌تر و موثرتری داشته باشند. برخی از روش‌های پزشکی رایج برای درمان لک صورت عبارتند از:

• لیزر پوست: لیزر پوست با استفاده از پرتوهای نور متمرکز، سلول‌های تولیدکننده ملانین را هدف قرار می‌دهد و باعث کاهش ظاهر لک‌ها می‌شود. انواع مختلفی از لیزر پوست برای درمان لک صورت استفاده می‌شوند، از جمله لیزر کیوسوئیچ، لیزر فرکشنال و لیزر پیکوثانیه.
• پیلینگ شیمیایی: پیلینگ شیمیایی با استفاده از محلول‌های شیمیایی غلیظ، لایه‌های آسیب‌دیده پوست را لایه‌برداری می‌کند و باعث روشن شدن پوست و کاهش ظاهر لک‌ها می‌شود. انواع مختلفی از پیلینگ شیمیایی برای درمان لک صورت استفاده می‌شوند، از جمله پیلینگ با اسید گلیکولیک، اسید سالیسیلیک و اسید تری‌کلرواستیک (TCA).
• میکرونیدلینگ: میکرونیدلینگ با استفاده از دستگاهی شامل سوزن‌های بسیار ریز، سوراخ‌های کوچکی در پوست ایجاد می‌کند. این سوراخ‌ها باعث تحریک تولید کلاژن و الاستین می‌شوند و به بهبود بافت پوست و کاهش ظاهر لک‌ها کمک می‌کنند. میکرونیدلینگ همچنین می‌تواند جذب محصولات مراقبت از پوست را افزایش دهد.
• میکرودرم ابریژن: میکرودرم ابریژن با استفاده از دستگاهی که کریستال‌های ریز را روی پوست می‌پاشد، لایه‌های سطحی پوست را لایه‌برداری می‌کند و باعث روشن شدن پوست و کاهش ظاهر لک‌ها می‌شود.
• درمان با نور پالسی شدید (IPL): درمان با IPL با استفاده از پالس‌های نور شدید، سلول‌های تولیدکننده ملانین را هدف قرار می‌دهد و باعث کاهش ظاهر لک‌ها می‌شود.

لازم به ذکر است که انتخاب روش درمانی مناسب به نوع لک، شدت آن و نوع پوست شما دارد. قبل از انجام هرگونه روش پزشکی، حتماً با یک متخصص پوست مشورت کنید. این متخصص با بررسی وضعیت پوست شما، بهترین روش درمانی را برای شما تعیین خواهد کرد.

درمان‌های خانگی لک صورت: نسخه‌های طبیعی و اثربخش

علاوه بر درمان‌های موضعی و پزشکی، می‌توانید از درمان‌های خانگی نیز برای کاهش ظاهر لک صورت استفاده کنید. این درمان‌ها معمولاً با استفاده از مواد طبیعی و در دسترس انجام می‌شوند و می‌توانند به روشن شدن پوست و کاهش لک‌ها کمک کنند. برخی از درمان‌های خانگی رایج برای لک صورت عبارتند از:

• آب لیمو: آب لیمو حاوی اسید سیتریک است که یک لایه‌بردار طبیعی است و می‌تواند به روشن شدن پوست و کاهش ظاهر لک‌ها کمک کند. برای استفاده از آب لیمو، مقداری آب لیمو را روی لک‌ها بمالید و بعد از 10 تا 15 دقیقه با آب بشویید. توجه داشته باشید که آب لیمو می‌تواند باعث تحریک پوست شود، بنابراین قبل از استفاده روی کل صورت، آن را روی قسمت کوچکی از پوست آزمایش کنید.
• ماست: ماست حاوی اسید لاکتیک است که یک لایه‌بردار ملایم است و می‌تواند به روشن شدن پوست و کاهش ظاهر لک‌ها کمک کند. برای استفاده از ماست، مقداری ماست ساده را روی لک‌ها بمالید و بعد از 15 تا 20 دقیقه با آب بشویید.
• عسل: عسل یک مرطوب‌کننده و ضد التهاب طبیعی است که می‌تواند به بهبود بافت پوست و کاهش ظاهر لک‌ها کمک کند. برای استفاده از عسل، مقداری عسل را روی لک‌ها بمالید و بعد از 20 تا 30 دقیقه با آب بشویید.
• آلوئه ورا: آلوئه ورا یک ماده تسکین‌دهنده و التیام‌بخش است که می‌تواند به کاهش التهاب پوست و بهبود ظاهر لک‌ها کمک کند. برای استفاده از آلوئه ورا، مقداری ژل آلوئه ورا را روی لک‌ها بمالید و بعد از 30 دقیقه با آب بشویید.
• سرکه سیب: سرکه سیب حاوی اسید استیک است که می‌تواند به لایه‌برداری پوست و کاهش ظاهر لک‌ها کمک کند. برای استفاده از سرکه سیب، مقداری سرکه سیب را با آب رقیق کنید و روی لک‌ها بمالید و بعد از 5 تا 10 دقیقه با آب بشویید. توجه داشته باشید که سرکه سیب می‌تواند باعث تحریک پوست شود، بنابراین قبل از استفاده روی کل صورت، آن را روی قسمت کوچکی از پوست آزمایش کنید.
• زردچوبه زردچوبه حاوی ماده ای به نام کورکومین است که خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی بسیار قوی دارد. این ماده می تواند به کاهش تولید ملانین و روشن شدن لک های پوستی کمک کند. برای تهیه ماسک زردچوبه می توانید مقداری زردچوبه را با ماست یا عسل مخلوط کرده و به مدت 15-20 دقیقه روی پوست خود قرار دهید.

توجه داشته باشید که درمان‌های خانگی ممکن است به زمان بیشتری نسبت به درمان‌های موضعی و پزشکی نیاز داشته باشند. صبر و مداومت در استفاده از این درمان‌ها کلید رسیدن به نتیجه مطلوب است. اگر پوست حساسی دارید، قبل از استفاده از هرگونه درمان خانگی، آن را روی قسمت کوچکی از پوست آزمایش کنید.

تغییر سبک زندگی برای درمان لک صورت: تغذیه و مراقبت‌های ضروری

علاوه بر درمان‌های موضعی، پزشکی و خانگی، تغییر سبک زندگی نیز می‌تواند نقش مهمی در درمان و پیشگیری از لک صورت داشته باشد. تغذیه مناسب و مراقبت‌های ضروری از پوست می‌توانند به بهبود سلامت پوست و کاهش ظاهر لک‌ها کمک کنند. برخی از تغییرات سبک زندگی که می‌توانند در درمان لک صورت موثر باشند عبارتند از:

• تغذیه سالم: مصرف غذاهای سالم و مغذی می‌تواند به بهبود سلامت پوست و کاهش لک‌ها کمک کند. مصرف میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین‌های بدون چربی به بدن شما ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌های مورد نیاز برای حفظ سلامت پوست را می‌رساند.
• نوشیدن آب کافی: نوشیدن آب کافی به حفظ رطوبت پوست و بهبود عملکرد سلول‌های پوست کمک می‌کند. سعی کنید روزانه حداقل 8 لیوان آب بنوشید.
• خواب کافی: خواب کافی به بازسازی سلول‌های پوست و کاهش استرس کمک می‌کند. سعی کنید هر شب 7 تا 8 ساعت خواب باکیفیت داشته باشید.
• کاهش استرس: استرس می‌تواند باعث افزایش تولید کورتیزول شود. کورتیزول یک هورمون استرس است که می‌تواند باعث التهاب پوست و افزایش تولید ملانین شود. برای کاهش استرس، می‌توانید از روش‌هایی مانند یوگا، مدیتیشن یا پیاده‌روی استفاده کنید.
• مراقبت از پوست: مراقبت منظم از پوست می‌تواند به حفظ سلامت پوست و جلوگیری از ایجاد لک‌ها کمک کند. پوست خود را به طور منظم با یک شوینده ملایم بشویید، از یک مرطوب‌کننده مناسب استفاده کنید و از قرار گرفتن در معرض نور خورشید بدون محافظت خودداری کنید.

انتظارات واقع‌بینانه از درمان لک صورت: صبر و مداومت کلید موفقیت

درمان لک صورت می‌تواند فرآیندی زمان‌بر و چالش‌برانگیز باشد. مهم است که انتظارات واقع‌بینانه‌ای از درمان داشته باشید و صبور باشید. هیچ درمان فوری و معجزه‌آسایی برای لک صورت وجود ندارد.

نتایج درمان معمولاً پس از چند هفته یا چند ماه ظاهر می‌شوند. در این مدت، ممکن است لک‌ها کمی پررنگ‌تر شوند یا پوست تحریک شود. این واکنش‌ها معمولاً موقتی هستند و نشان‌دهنده این هستند که درمان در حال اثرگذاری است.

مهم‌ترین نکته در درمان لک صورت، صبر و مداومت است. به درمان تجویز شده توسط پزشک یا متخصص پوست خود پایبند باشید و از مصرف خودسرانه دارو یا محصولات دیگر خودداری کنید. همچنین، از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید خودداری کنید و همیشه از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.

به یاد داشته باشید که هدف از درمان لک صورت، روشن کردن پوست و کاهش ظاهر لک‌ها است. هدف این نیست که پوست را کاملاً بی‌عیب و نقص کنید. داشتن پوستی سالم و شاداب از داشتن پوستی بی‌عیب و نقص مهم‌تر است. در صورت لزوم میتوانید با روش‌هایی مانند جوانسازی پوست اقدام کرد.